Eind 2019 verhuisde ik met mijn gezin naar Doetinchem. Een woonboerderij, met rondom uitzicht en een eigen trainingsruimte. Dat wilde ik al heel lang.
Maar Doetinchem, wie had dat ooit gedacht. Ik niet in ieder geval. Ik groeide hier op. En toen ik op mijn 18e vertrok om in Utrecht te gaan studeren, heb ik gezworen dat ik hier nooit terug zou keren.
We hebben lang gezocht naar een boerderijtje tussen de weilanden. In de Betuwe, op de Veluwe en uiteindelijk in de Achterhoek. Dat het Doetinchem werd was toeval. Tenminste, dat dacht ik.